green is cool

* de Nederlandse tekst vind je verderop *

The Japanese are fond on nature and gardening, and so am I. As I wander around this large city, I am often pleasantly surprised. I see tiny flower gardens planted in front of houses, elegant trees peaking out above bamboo fences, and colourful creepers against walls. Even more astonishing are the many productive plots that you see around this city. Vegetable gardens and even small rice fields are fairly common. Some are for private use but, on the outskirts of the city, there are still quite a few plots for commercial production, and since they tend to be wedged between houses or even apartment buildings, the pleasure of this rural experience is always unexpected. But the plots are indeed useful. The proceeds are directly sold to the citizens who are very keen about their food being fresh. In the morning, the farmer’s wives drive their small trucks through residential areas, their trunks full of seasonal vegetables freshly harvested just a few kilometres away. 

This tradition of small scale agriculture has been revitalised by the Do you Kyoto campaign to make Kyoto more sustainable. People are stimulated to grow vegetable gardens and schools are given extra facilities if they join the campaign, which they often do. Urban farming is a great way to improve quality of life and sustainability in the cities. Should lack of space on the ground be an obstacle, then the top of the buildings offer plenty of room to expand. In Kyoto, the first attempts at roof gardens are now taking place but, in Tokyo, the metropolitan authorities started requiring building owners and developers to plant trees on rooftops back in 2001. The requirement applies to commercial buildings with more than 1,000 sq. meters of floor space and public buildings of more than 250 sq. meters. This requirement was implemented as a means to mitigate the heat in summer and reduce air conditioner use. The effects have been measured in a study showing that roof temperatures have decreased significantly and indoor temperatures have been lowered by 1 to 3 degrees. Additionally, this measure has lead to new enterprises such as Tokai no Noen (City Farm) that develops and commercially exploits roof gardens. Prices for a plot of 3 sq metres are around 200 Euros, but roof gardens are still very popular. The kind of people willing to pay the 200 euros per 3 square metres varies, as do their motivations to do so. Some families rent plots so that their kids can experience nature. Some elderly people rent plots because they want fresh air and some physical exercise. Other people rent plots because they like to have fresh, reliable food or they want to connect with fellow gardeners. Also, there are companies who rent plots and offer them to their employees. Their harvest parties are usually accompanied by a whole lot of beer. Clearly, the benefits of having a garden are varied. 

 Groen is cool

Japanners zijn dol op de natuur en op tuinieren. En ik ook. Als ik door deze grote stad wandel, ben ik regelmatig aangenaam verrast. Ik zie mini bloementuintjes langs voorgevels, sierlijke bomen die boven bamboe schuttingen uit steken, en fleurige klimplanten tegen muren. Nog verrassender zijn de landbouw veldjes die overal in de stad te vinden zijn. Groentetuinen en zelfs kleine rijst veldjes zijn hier heel gewoon. Sommige zijn voor privé gebruik maar naarmate je verder in de buitenwijken komt, zie je steeds meer landbouw akkertjes voor de handel. Omdat de veldjes helemaal ingeklemd zitten tussen huizen en zelfs appartement gebouwen, is zo’n dorpse ervaring altijd een onverwacht plezier. Maar de  landjes zijn vooral erg nuttig. Ze zorgen voor verse producten. En dat is iets wat Japanners heel belangrijk vinden.  In de ochtend zie je de boerenvrouwen in hun smalle vrachtwagentjes door de woonbuurten rijden; de laadbak vol met groenten die net geoogst zijn, een paar kilometer verderop.

Deze traditie van kleinschalige landbouw is nu onderdeel van de Do You Kyoto campagne voor een duurzame stad. Het idee is om zoveel mogelijk groenten zelf te verbouwen. Particulieren en scholen krijgen extra faciliteiten als ze meedoen. Mocht er te weinig ruimte op de grond zijn, dan bieden de daken genoeg uitbreidingsmogelijkheden. In Kyoto vinden nu de eerste experimenten met daktuinen plaats, maar de metropool Tokyo heeft  al sinds 2001 voorschriften voor het beplanten van daken. Het is verplicht voor commerciële gebouwen met een oppervlakte van meer dan 1000 m² en openbare gebouwen groter dan  250 m².  De maatregel is bedoeld om de hitte in de zomer tegen te gaan en het gebruik van airco’s te verminderen. En dat is het geval, zo blijkt uit onderzoek. De temperatuur van het dak  gaat inderdaad behoorlijk omlaag. De binnentemperatuur daalt met 1 tot 3 graden. De maatregel heeft  nieuwe bedrijfjes opgeleverd zoals stadsboerderij Tokai no Noen, die daktuinen aanlegt en exploiteert. De huurprijs voor een lapje grond van 3 m² is al gauw zo’n 200 euro per maand, maar toch zijn de tuintje heel populair. De mensen die dit bedrag neer tellen zijn heel gevarieerd, net als de redenen om een tuintje te beginnen. Gezinnen huren een landje om hun kinderen natuur ervaring te laten opdoen. Anderen huren een landje omdat ze vers, betrouwbaar voedsel willen en contact met andere tuiniers. Oudere mensen huren een tuintje vanwege de frisse lucht en de lichaamsbeweging. En sommige bedrijven huren een stuk grond  voor de ontspanning van hun personeel. Zij vieren het binnenhalen van de oogst meestal met heel veel bier. Een stadstuin  heeft kortom ongekend veel voordelen.