* De Nederlandse tekst vind je verderop *
The weather is lovely at the moment. It’s warm but not too warm, and the nights are cold and refreshing. Every time I make a remark about the nice weather in Kyoto, someone says, “Oh, wait until July. It’s terrible.” People keep telling me that living conditions then are horrific. “ It feels like you’re living in a sauna”, a colleague explained, “You can hardly breathe outside and, inside, the temperature is not exactly comfortable because the air conditioners have to be set lower so electricity can be conserved”.
The
Fukushima disaster was a disturbing wake-up call for the Japanese. It
made them reconsider their energy production and consumption, and the
protests against nuclear power were very uncharacteristic for the
Japanese. Thousands of people flooded the streets of Tokyo and sit
ins were held in front of the head office of the energy company,
Tepco. On May 5th, the closure of the last nuclear plant
was celebrated across the country. In just a year’s time, this
country has cut back its energy production by 30 percent, and that 30
percent was the nuclear industry’s share. Although all plants are
technically closed for safety checks, resistance is still great.
Their reopening will be politically complicated, because, according
to new legislation, local authorities and the citizens must agree to
have the plants reopened. This in a time when support for nuclear
energy is on the decline. In fact, a recent poll showed that about 62
percent of Japan rejects nuclear energy.
Meanwhile,
energy consumption, or rather, energy conservation, is at the top of
the national agenda. It is really impressive to see how this country
has succeeded in reducing electricity by a fifth in such a short time
span. People throughout the country have reset their thermostats and
turned off their computers and other appliances. Public transport
services have reduced the frequency of rides and the lighting in
vending machines has be minimized. Companies have rescheduled work
days and rules regarding attire such that employees can work earlier
and wear looser, cooler clothing. A
myriad practical ways to save have been proposed and implemented.
My
absolute favourite, thus far, is the use of ‘green curtains’.
Green curtains are created by allowing climbing plants such as goya
(gourd), beans, or morning glory to grow up against a building and
cover its windows. They offer natural shade and thus indoor climate
control. Their use gained significant publicity when the Kyocera
Group started growing them along the outer walls of their
manufacturing and office buildings at 20 locations in Japan and
Brasil in 2010. (Comprehensive
explanation can be found at the website
http://global.kyocera.com/ecology/greencurtains
). Since
then, this easy, cheap, and multifunctional solution has become very
popular. I recently discovered one with bean plants along the walls
of the primary school in my neighbourhood. In just a few months, when
Kyoto will be that horrific sauna, this green curtain will bring
freshness inside and delicious beans also.
Het is heerlijk weer. Het is warm maar niet te warm en 's nachts is het lekker koel en fris. Telkens als ik een opmerking maak over het fijne weer is er altijd wel iemand die zegt: “Oh, wacht maar tot juli. Dan is het hier verschrikkelijk.” Ik krijg uitgebreid te horen hoe vervelend het is. “Alsof je in een sauna woont,” legt een collega uit, “Je kunt buiten nauwelijks adem halen en binnen is het ook niet echt prettig want de airco's staan in een lagere stand omdat we energie besparen.”
Fukushima heeft de Japanners ruw wakker geschud. De ramp heeft hen bewust gemaakt van hun energieproductie en consumptie en de protesten tegen nucleaire energie waren voor Japanse begrippen ongekend massaal. Duizenden mensen trokken door de straten van Tokyo of hielden sit- ins op de stoepen van het hoofdkantoor van de energiemaatschappij Tepco. Toen op 5 mei de laatste kerncentrale dicht ging, is er overal in het land gefeest. In een jaar tijd heeft Japan zijn energieproductie met 30 procent verminderd. Formeel zijn de centrales gesloten vanwege technische veiligheidscontroles, maar er is veel weerstand. De nieuwe regelgeving maakt de zaak politiek gezien extra gecompliceerd, omdat voortaan locale autoriteiten en bewoners goedkeuring moeten geven. En dat in een tijd waarin de steun voor kernenergie zeer laag is - 62 procent van de Japanners is tegen. Het ligt voor de hand dat het aantal nee-stemmers toeneemt naarmate men dichter bij een centrale woont.
Heel veel nieuwe manieren van energiebesparing zijn in praktijk gebracht. Mijn favoriet zijn de 'groene gordijnen'. Je maakt een groen gordijn door klimplanten – liefst groenten of bloemen - omhoog te laten groeien langs netten die schuin tegen muren en vensters staan. Zij geven schaduw en zorgen voor een natuurlijke klimaatbeheersing in het gebouw. Het gebruik van groene gordijnen kreeg veel publiciteit toen de Kyocera Group ze plantte langs de buitenmuren van fabrieken en kantoren op 20 locaties in Japan en Brazilië. Op hun website wordt uitgebreid tekst en uitleg gegeven: http://global.kyocera.com/ecology/greencurtains. Sindsdien is deze goedkope, multifunctionele oplossing voor energiebesparing populair in Japan. Ik ontdekte een groen gordijn van bonenplanten tegen de muren van de lagere school in mijn buurtje. Over een paar maanden, als Kyoto veranderd is in die verschrikkelijke sauna, zorgt dit groene gordijn voor koelte en voor lekkere boontjes bovendien.
Dag Jeanine,
ReplyDeleteWat een goed idee die groene gordijnen! En erg knap van de Japanners dat ze hun energieverbruik zo naar beneden hebben gekregen. Ik vraag me wel af hoe het nu zit: de productie met 30% naar beneden en de consumptie met 20% naar beneden, exporteerden ze eerder dan zoveel energie? En doen ze dat nog steeds? En hoe wekken ze hun energie op nu de kerncentrales dicht zijn? Zie je ook veel zonnepanelen, of gebruiken ze andere schone vormen van energie? Jammer dat er voor zo'n massale switch in gedrag toch vaak een ramp nodig is. Ik hoop dat we het hier anders kunnen doen!
Liefs
Annemarie
Hi Annemarie,
ReplyDeleteGoede vraag: de productie van elektriciteit met 30% omlaag, 20% minder verbruik, hoe wordt die resterende 10% dan opgevangen?
Mogelijk is het volgende aan de hand: de kerncentrales zijn niet allemaal tegelijkertijd gesloten, maar in een jaar tijd. In die tijd zijn
er meer alternatieve elektriciteitsbronnen gekomen. Meer solar power bijvoorbeeld en waarschijnlijk ook andere 'in house power producers'(in 2009 goed voor 10 % van de totale elektriciteitsproductie). Japan heeft ook nog traditionele elektriciteitscentrales, waarvoor olie, gas en kolen gebruikt worden. Vermoedelijk is ook de productie in deze centrales hoger geworden. Verder lijkt mij dat het surplus aangesproken is: de buffer de nodig is om piekbelasting op te vangen.
Om overbelasting te voorkomen zijn er het afgelopen jaar veel maatregelen genomen. Zoals bekend, is men op grote schaal minder gaan gebruiken, maar in fabrieken en andere industrie is men meer 's nachts gaan werken of in weekenden. De grote piek wordt nu in de zomer verwacht, als airco's op volle toeren draaien. Het schrikbeeld van de super hete zomer wordt momenteel volop ingezet in de discussie om enkele kerncentrales die inmiddels goedgekeurd zijn, weer te heropenen. De locale autoriteiten zijn echter tegen of heel kritisch. En die hebben een zware stem gekregen in de beslissing. Het is absoluut een 'hot' topic in de media hier.
Hartelijke groeten, Jeanine